Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Γκλεν Γκουλντ παρουσίασε μια εκκεντρική οπτική στην πιανιστική τέχνη, ειδικά σε έργα του Μπαχ. Η εκκεντρικότητα αυτή όμως δεν αποτυπωνόταν μόνο στο κλαβέ του πιάνου, αλλά σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας του Γκουλντ. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις τα όρια μεταξύ τρέλας και ιδιοφυίας είναι δυσδιάκριτα.
Με ποιον τρόπο λοιπόν μια -έστω φαινομενικά- διαταραγμένη ιδιοσυγκρασία οδηγείται σε αυτά τα καλλιτεχνικά αποτελέσματα; Με ποιον τρόπο διαπλέκονται η μουσική ταυτότητα του Γκουλντ με τον υπόλοιπο ψυχισμό του; Αυτά τα ερωτήματα αποπειράθηκαν να απαντήσουν τέσσερις ψυχαναλητές από το Κέντρο Μελέτης και Ερευνας της Αναλυτικής Κλινικής (CERCLE) του Στρασβούργου. Διαβάζουν κείμενά του και, μέσω της λακανικής σκέψης, ερμηνεύουν τα όσα συνδέουν τη μουσική, το σώμα, τη γραφή και τη δημιουργία.
Ένα βιβλίο σε μερικά σημεία δυσνόητο για τον αμύητο αναγνώστη της λακανικής σκέψης. Με πολλά όμως κατανοητά και εξαιρετικά ενδιαφέροντα σημεία. Χρήσιμο για να αντιληφθεί κανείς ότι η έμπνευση και η δημιουργία δεν είναι μεταφυσικά φαινόμενα, προϊόντα ασαφών νοητικών σχημάτων, αλλά αντίθετα τέκνα του ψυχισμού και των βιωμάτων του δημιουργού και της εποχής του.
Περισσότερα για τον Γκουλντ και το βιβλίο αυτό, εδώ.
Με ποιον τρόπο λοιπόν μια -έστω φαινομενικά- διαταραγμένη ιδιοσυγκρασία οδηγείται σε αυτά τα καλλιτεχνικά αποτελέσματα; Με ποιον τρόπο διαπλέκονται η μουσική ταυτότητα του Γκουλντ με τον υπόλοιπο ψυχισμό του; Αυτά τα ερωτήματα αποπειράθηκαν να απαντήσουν τέσσερις ψυχαναλητές από το Κέντρο Μελέτης και Ερευνας της Αναλυτικής Κλινικής (CERCLE) του Στρασβούργου. Διαβάζουν κείμενά του και, μέσω της λακανικής σκέψης, ερμηνεύουν τα όσα συνδέουν τη μουσική, το σώμα, τη γραφή και τη δημιουργία.
Ένα βιβλίο σε μερικά σημεία δυσνόητο για τον αμύητο αναγνώστη της λακανικής σκέψης. Με πολλά όμως κατανοητά και εξαιρετικά ενδιαφέροντα σημεία. Χρήσιμο για να αντιληφθεί κανείς ότι η έμπνευση και η δημιουργία δεν είναι μεταφυσικά φαινόμενα, προϊόντα ασαφών νοητικών σχημάτων, αλλά αντίθετα τέκνα του ψυχισμού και των βιωμάτων του δημιουργού και της εποχής του.
Περισσότερα για τον Γκουλντ και το βιβλίο αυτό, εδώ.