Βερολίνο – Αθήνα μέσω Μπάφαλο Νέας Υόρκης ή H περιπέτεια δύο χαμένων χειρογράφων του Νίκου Σκαλκώτα

Τα δεδομένα
Στις 6 Απριλίου του 1930, στην Singakademie του Βερολίνου,  ο Karl Mengelberg, διηύθυνε δύο έργα του Νίκου Σκαλκώτα με τους τίτλους Konzert für Klavier, Violine und Orchester και Kleine Suite für Violine und Orchester. Βιολί έπαιξε ο Anatol Knorre και πιάνο η Πολυξένη Ματέυ [i].
Το πρόγραμμα της παραπάνω συναυλίας προέρχεται από το αρχείο της Πολυξένης Ματέυ, η οποία συνδεόταν φιλικά με τον Σκαλκώτα στο Βερολίνο όπου και εκείνη διέμενε από το 1928. Ο ίδιος ο Σκαλκώτας πρότεινε στην Ματέυ να κάνει την πρώτη εκτέλεση του έργου του «Κοντσέρτο για πιάνο, βιολί και ορχήστρα», ενώ η παρτιτούρα χάθηκε και δυστυχώς «δεν διατηρούσε καμία ανάμνηση της μουσικής του έργου» [ii]. Από το 1930, χρονιά πρώτης εκτέλεσης των έργων,  δεν υπάρχει άλλη αναφορά εκτέλεσης ή έκδοσής τους.

Τα δύο αυτά έργα αναφέρονται στον κατάλογο έργων του Ν. Σκαλκώτα που συνέταξε ο  Γ. Γ. Παπαϊωάννου ως δωδεκαφθογγικά, με ημερομηνία σύνθεσης 1929 ή 1930, ενώ καταγράφεται ότι τα χειρόγραφα έχουν χαθεί[iii]. Προέρχονται από την περίοδο που ο συντάκτης του καταλόγου και μελετητής του Σκαλκώτα ονομάζει «Δεύτερη δημιουργική περίοδο- ‘Βερολίνο Β’: Κορύφωση (Σεπτ. 1927 – Θέρος 1931)»[iv] και αποτελεί την περίoδο μαθητείας του Σκαλκώτα στην τάξη του Arnold Schönberg στην Singakademie του Βερολίνου [v].

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο site της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης - Λίλιαν Βουδούρη 

Η απόφαση για μείωση εισακτέων μέσω "email" και όχι μέσω τμηματικής συνέλευσης καθηγητών είναι τυπική διαδικασία ή όχι;

Όπως έγινε γνωστό από προφορικές πηγές, γιατί σε κανένα πρακτικό ή δημοσιευμένο έγγραφο δεν υπάρχει η απόφασή αυτή, το τμήμα μας προτείνει τη μείωση των εισακτέων του από τους 90 στους 50, σχεδόν στο μισό δηλαδή. Μέχρι φέτος, στο τμήμα μας αλλά και σε όλα τα τμήματα της Ελλάδας στα οποία έχουμε εικόνα, η πρόταση εκ μέρους του τμήματος προς το υπουργείο για τον αριθμό των εισακτέων της επόμενης ακαδημαϊκής χρονιάς προέκυπτε από την ανοιχτή διαδικασία της τμηματικής συνέλευσης των καθηγητών. Φέτος, όμως, την απόφαση αυτή την πήρε αυτοβούλως ο πρόεδρος, ενώ φημολογείτε ότι έγινε μια προσωπική συνεννόηση με email. Είναι αυτή η αυτόβουλη ενέργεια του προέδρου όμως τυπική και νόμιμη διαδικασία;

Ως Ενωτική Πρωτοβουλία ΣΑΦ - ΚΑΡΦΙ, όταν ενημερωθήκαμε για την εξέλιξη αυτή, μπήκαμε στη διαδικασία του να ερευνήσουμε το αν ο τρόπος με τον οποίο πάρθηκε η απόφαση αυτή είναι τυπικός και νόμιμος. Ρωτήσαμε τη γραμματεία του τμήματος η οποία μας έδωσε την εγκύκλιο που τους έστειλε το Υπουργείο Παιδείας (επισυνάπτεται στο τέλος) το οποίο δεν αναφέρει όμως τον τρόπο που πρέπει να παρθεί αυτή η απόφαση. Ίσως γιατί δεν τους ενδιαφέρει, ίσως γιατί θεωρείται αυτονόητο ότι η πρόταση του τμήματος προκύπτει υποχρεωτικά από συνέλευση καθηγητών. Ρωτήσαμε τόσο τη γραμματεία της κοσμητείας όσο και την ίδια την κοσμήτορα της Φιλοσοφικής, την κ. Μόζερ, αλλά δεν ήξεραν να μας απαντήσουν. Ψάξαμε το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο αλλά ούτε αυτό απαντούσε στο ερώτημά μας, ίσως και πάλι γιατί δεν ενδιέφερε τον νομοθέτη, είτε γιατί θεωρούσε δεδομένο ότι συνεχίζει να υφίσταται η υπάρχουσα διαδικασία. 

Εκ των υστέρων όμως, συνειδητοποιήσαμε ότι είναι επίπλαστο το ερώτημα της τυπικότητας ή της νομιμότητας της διαδικασίας και είναι ζήτημα "παγίδα".

Γιατί ακόμα και να «είναι νόμιμο είναι και ηθικό»; Είναι ηθικό να αποφασίζεις να αλλάξεις ριζικά τη φυσιογνωμία του τμήματος συρρικνώνοντάς το στο μισό χωρίς πρώτα να το έχεις συζητήσει ανοιχτά και δημοσία και η απόφαση αυτή να προκύψει από μια δημοκρατική και συλλογική διαδικασία;

Ας εξετάσουμε όμως λίγο πιο αναλυτικά τους δύο βασικούς λόγους:

1) Ο Νόμος ο οποίος ορίζει τη νέα λειτουργία του Πανεπιστήμιου είναι ο χυδαίος, αντιδημοκρατικός, αντιακαδημαϊκός νόμος των Διαμαντοπούλου / Αρβανιτόπουλου. Ο οποίος έχει αποδείξει στα 2 χρόνια ύπαρξής του ότι σκοπός του είναι το τέλος του Δημόσιου, Δωρεάν, Δημοκρατικού Πανεπιστήμιου. Ο νόμος αυτός έχει τόσες ακραίες διατάξεις, άρα θα μπορούσε κάλιστα να περιλαμβάνει και ως διάταξη αυτό το, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα, ήσσονος σημασία ζήτημα. Αυτό έλειπε, αν ως ακαδημαϊκή κοινότητα σερνόμασταν πίσω από αυτό τον εκτρωματικό νόμο, ο οποίος όλοι έχουμε παραδεχθεί ότι βομβαρδίζει το Πανεπιστήμιο, ειδικά ζητήματα εσωτερικής Δημοκρατίας.

2) Η απλώς επικύρωση του αριθμού των εισακτέων είναι ίσως μια εθιμοτυπική, τυπική διαδικασία, η οποία ενδέχεται να λήγει συνοπτικά. Αν δηλαδή, παραμέναμε στους 90 υποψηφίους, ή μέναμε κοντά σε αυτούς, πχ 85 ή 95, τότε ίσως να μην υπήρχε ανάγκη τεκμηρίωσης της απόφασης αυτής. Όταν όμως προτείνεις μια ραγδαία αλλαγή, σχεδόν στο μισό(!), αυτό προκύπτει από κάποιο σκεπτικό όσον αφορά την προοπτική του τμήματος, αλλαγής της φυσιογνωμίας του, του περιεχομένου σπουδών του. Όταν λοιπόν προτείνεις ως τμήμα τη συρρίκνωσή του στο μισό, οφείλεις να θέσεις τη γνώμη αυτή υπό τη δημόσια συζήτηση. Γιατί πίσω από τον αριθμό αυτό κρύβεται μία αντίληψη για το "που θες να πάει το τμήμα". Και η συζήτηση αυτή δεν έγινε ποτέ...

Στόχος του κειμένου αυτού δεν είναι εν προκειμένω να αξιολογήσει ως καλή ή κακή την πρόταση για μείωση των εισακτέων, αλλά να ανοίξει μια κουβέντα για τη δημοκρατικότητα και την ανάγκη για δημόσια και ειλικρινή αντιπαράθεση στα ουσιαστικά ζητήματα που αφορούν το τμήμα. Κρίνουμε ότι η συρρίκνωση του τμήματός μας στο μισό είναι ένα από αυτά. 

Δυστυχώς, η εμπειρία των τελευταίων μηνών μας έχει δείξει ότι από πλευράς καθηγητών και προέδρου, ηθελημένα ή όχι, υπάρχει μία οπισθοχώρηση όσον αφορά τη δημοκρατία του τμήματος. Πιο συγκεκριμένα:

• ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ: οι εν κρυπτώ εκλογές ανάδειξης προέδρου του τμήματος, χωρίς να έχει δημοσιοποιηθεί ΠΟΥΘΕΝΑ και μάλιστα με τον νέο νόμο πλαίσιο. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ
• ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ: επιμονή των καθηγητών να μην τοποθετηθούν φοιτητές του τμήματός μας στη συνέλευση των καθηγητών, με πρόσχημα τη νομιμότητα της διαδικασίας. Ο νόμος αναφέρει ότι οι φοιτητές δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, όχι δικαίωμα παρέμβασης. Αλλά και να το έλεγε, οι καθηγητές μας αποφάσισαν να συμμορφωθούν με έναν νόμο τον οποίο και οι ίδιοι καταδικάζουν και όχι με την ουσιαστική δημοκρατία και την ανάγκη διαλόγου με τους φοιτητές.
• ΜΑΡΤΙΟΣ: Αυτόβουλη ενέργεια από τον πρόεδρο συρρίκνωσης της σχολής στο μισό χωρίς να έχει συζητηθεί σε καμία ανοιχτή διαδικασία.           

Από την πλευρά μας, ως φοιτητές του τμήματος, οφείλουμε να παρεβρεθούμε την Τετάρτη στη συνέλευσή μας, να συζητήσουμε το ζήτημα αυτό και έπειτα να πιέσουμε τους καθηγητές να γίνει μια ανοιχτή συζήτηση επ αυτού και να επαναπροσδιοριστεί η απόφαση αυτή μετά από τις συζητήσεις αυτές και με κριτήριο το τι συμφέρει το τμήμα.

Ένα βίντεο για να προβληματιστούμε για το ποια θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι η συμβολή του τμήματός μας στην πόλη

Παρουσιάζουμε ένα βίντεο το οποίο βρήκαμε στο διαδίκτυο, το οποίο δείχνει το γιατί η τέχνη όταν μένει στις αίθουσες διδασκαλίας και στους αποστειρωμένους συναυλιακούς χώρους εγκλωβίζεται στον ίδιο της τον εαυτό.
Το τμήμα μας, με το δυναμικό του, μπορεί να συμβάλει στο πολιτιστικό ζωντάνεμα της Αθήνας. Στις εποχές της κρίσης μάλιστα, όχι απλώς το μπορεί αλλά το οφείλει.
Μην ξεχνάμε κιόλας, ότι το τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής της Άρτας, παρόλο που αρχικά μπήκε στο απόσπασμα του "σχεδίου Αθηνά", εξαιρέθηκε εν τέλη, επειδή η τοπική κοινωνία εναντιώθηκε σθεναρά, λόγω της συγκροτημένης δουλειάς που κάνει το τμήμα για την πόλη της Άρτας.

"WELCOME TO THE SHOW: H μουσική κληρονομιά του Παύλου Σιδηρόπουλου", από 28 Μάρτη στους κινηματογράφους

"Παύλος Σιδηρόπουλος, τώρα και πάντα!!!

Όχι πολύ μακριά απο τα Εξάρχεια που τόσο αγάπησε ο Παύλος Σιδηρόπουλος στον κινηματογράφο ΤΙΤΑΝΙΑμ, θα προβάλλεται αποκλειστικά απο τις 28 Μαρτίου,
η ταινία των Κώστα Πλιάκου και Αλέξη Πόνσε, «Welcome to the Show-η μουσική κληρονομιά του Παύλου Σιδηρόπουλου»!

Ήταν το είδωλο μιας γενιάς! Οι νεώτεροι τον ανακαλύπτουν ξανά και τον λατρεύουν σε καιρούς κρίσης και συγκρούσεων. Ο Παύλος είναι ένας κι όταν λες αυτο το όνομα στους κύκλους της νεολαίας όλοι ξέρουν ποιόν εννοείς. Είναι ο πρίγκηπας της ροκ, το παληκάρι ο μάγκας. Ασυμβίβαστος, μπροστάρης.... Έφυγε νωρίς.
Ξαφνικά, ξεπροβάλλει μια ταινία για τον Παύλο...
Στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης όλοι τρέχουν να την δούν! Οι δύο προβολές της είναι σολντ άουτ, η μυθολογία του Παύλου? Είναι μια πολύ καλή ταινία? Ίσως και τα δύο.

Ελεύθεροι κατακτημένοι, του Αλκίνοου Ιωαννίδη

Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει. Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με:

Έρχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει.

Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; Το ξεχάσαμε σε μικρά, ταπεινά, εγκαταλελειμμένα σπίτια, στη σκόνη χαμηλών, πλύνθινων ερειπίων, στους τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων. Εκεί αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα. Έκτοτε, προχωρήσαμε στον «σύγχρονο κόσμο» απρόσωποι, γυμνοί, παλεύοντας να κρατήσουμε το νήμα της ύπαρξής μας άκοπο, μέσα σε εποχές δύσκολες, μέσα σε ένα τοπίο που δεν μας μοιάζει.

Και ο Αργύρης Μπακιρτζής τάσσεται ενάντια στο σχέδιο Αθηνά και την κατάργηση του τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής της Άρτας

"Για μια ακόμη φορά, η λογική αναγκαιότητα αναδιάρθρωσης της, βασισμένης σε πελατειακές σχέσεις, νεποτισμό και σχέσεις εξουσίας, Παιδείας μας οδηγείται σε παράλογες επιλογές. Δεν εκπλήσσει η προχειρότητα με την οποία άνθρωποι, απ' ότι φαίνεται, χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και ελαστικής εθνικής συνείδησης (η πολυφορεμένη «εθνική συνείδηση» κατά κανόνα παραπέμπει σε αντεθνική) προωθούν, χωρίς τη σύγκληση και γνωμάτευση του αρμόδιου ειδικού Συμβουλίου, το Νομοσχέδιο ΑΘΗΝΑ με τη μορφή που διαβάζουμε στις εφημερίδες, καταργώντας ή αποδυναμώνοντας τμήματα διακεκριμένα διεθνώς.

 

Κάποια μάλιστα σημαντικά για το νευραλγικό γεωγραφικό χώρο που βρισκόμαστε ή άλλα που στηρίζουν με επιτυχία τομείς του πολιτισμού μας, όπως το Τμήμα λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής των ΤΕΙ Ηπείρου στην Άρτα, με το οποίο τυχαίνει να έχω κάποια σχέση, καθώς έχω την τιμή και την τύχη να συνεργάζομαι σε ποικίλες μουσικές δραστηριότητες με μερικούς από τους εξέχοντας διδάσκοντές του (γνωρίζω πολύ καλά τι δουλειά τραβούν και με τι μισθούς). Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να καταργηθούν Τμήματα ή να συγχωνευτούν με άλλα, όμως αυτό πρέπει να γίνει με πολύ μεγάλη προσοχή και μελέτη, χωρίς πολιτικές επιρροές και τοπικά συμφέροντα, και βέβαια με συνεχή και αδιάφθορη αξιολόγηση του διδακτικού προσωπικού."

Αργύρης Μπακιρτζής

Το «λουκέτο της Αθηνάς» στο ΤΕΙ Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής

 κείμενο του Σωτήρη Μπέκα στο musicpaper.gr

Οι εξελίξεις σχετικά με το σχέδιο «Αθηνά» δεν αφήνουν ανεπηρέαστο ούτε το χώρο της παραδοσιακής μας μουσικής, καθώς σύμφωνα με την τελική (;) μορφή του σχεδίου για… σύμπτυξη Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων ανά τη χώρα το ΤΕΙ Λαϊκής & Παραδοσιακής Μουσικής της Άρτας ετοιμάζεται να βάλει «λουκέτο».

Πραγματικά, η συγκεκριμένη απόφαση (συν τοις άλλοις) προκαλεί εντύπωση (αλγεινή) για το κατά πόσο τέθηκαν και κυρίως τι είδους κριτήρια για το αναθεωρητικό πλαίσιο, που εκπονήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας και αφορά την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Και εξηγούμαι. Πέρα από τις αντιδράσεις που έχει ήδη προκαλέσει η απόφαση στην τοπική κοινωνία όχι μόνο της Άρτας, αλλά ολόκληρης της Ηπείρου, το συγκεκριμένο ΤΕΙ είχε αναβαθμίσει πολλαπλά την κοινωνική και οικονομική ζωή μιας ιστορικής, πλην εγκαταλειμμένης (τις προηγούμενες δεκαετίες) πόλης. Για να μην αναφερθούμε –φυσικά- στο αυτονόητο, για τον ιδιαίτερα κρίσιμο πολιτιστικό ρόλο που διαδραματίζει σε μία περιοχή με εξαιρετικά μεγάλη προσφορά στον Λαϊκό μας Πολιτισμό και δη στην παραδοσιακή μας μουσική (αναρωτιέμαι, αν αυτά είναι… ψιλά γράμματα για τους υπευθύνους του Υπουργείου).

Δεν μπορεί, με άλλα λόγια, να στέκει η απόφαση για αναστολή ενός ιδρύματος που έχει πολυδιάστατη προσφορά στο χώρο φιλοξενίας του, τόσο μορφωτικά (νομίζω από εκεί υποτίθεται πως ξεκινάμε) έως και οικονομικά σε πρώτο, δεύτερο και τρίτο επίπεδο, όπερ σημαίνει για την Άρτα, την ευρύτερη περιοχή και την Περιφέρεια Ηπείρου.
Οι υπεύθυνοι μιας τέτοιας εισήγησης οφείλουν εξηγήσεις πρώτα από όλα στους ίδιους τους εαυτούς τους, καθώς η ενέργεια αυτή προσβάλλει (στην πραγματικότητα) το ίδιο το θυμικό τους.
Αν μη τι άλλο, λίγα πράγματα έχουν μείνει όρθια σε αυτή τη χώρα. Προφανώς για τους εμπνευστές αυτή της γενικευμένης εκποίησης που συντελείται μπροστά στα μάτια μας το… «τίποτε απολύτως» είναι καλύτερο από το «λίγο».

Για του λόγου το αληθές, αντιγράφω από τον «τοίχο» του μουσικού, Δημήτρη Μυστακίδη (επί χρόνια διδάσκοντα καθηγητή στο ΤΕΙ της Άρτας) στο facebook μερικά αποστομωτικά στοιχεία, που διαλύουν οποιονδήποτε ισχυρισμό περί του αντιθέτου…

Θανάσης Παπακωνσταντίνου: Στο τέλος η τέχνη θα νικήσει. Για την κατάργηση του τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΛΑΪΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΑ ΤΕΙ ΑΡΤΑΣ 

Οι περισσότεροι πολιτικοί που έχουν περάσει από τη χώρα μας -και την έχουν καταστρέψει- είναι, σε μεγάλο βαθμό, απολίτιστοι. Αποξηραμένοι τεχνοκράτες, κομπιναδόροι και ψεύτες. Επειδή η παιδεία και ο πολιτισμός δουλεύουν βαθειά και μακροπρόθεσμα, ποτέ δεν ήταν στις προτεραιότητες αυτών που μας κυβερνούν. Θέλουν να δείχνουν άμεσα ότι παράγουν έργο, μπας και ξεγελάσουν τους ιθαγενείς για να τους ξαναψηφίσουν. Και επίσης, δεν τους συμφέρει να επενδύσουν σ΄ αυτούς τους δύο πυλώνες της κοινωνικής ζωής γιατί ένα λαό με παιδεία και ακμαίο πολιτισμό,πολύ πιο δύσκολα μπορούν να τον καθυποτάξουν.
Είναι λοιπόν προφανές αυτό που γίνεται σήμερα. Η συμμαχία διεφθαρμένων πολιτικών και αδηφάγου χρηματοπιστωτικού συστήματος, στην προσπάθειά της να επιβιώσει, τα πρώτα που εγκαταλείπει είναι η παιδεία και ο πολιτισμός. Το τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής των ΤΕΙ Άρτας καλύπτει και τις δύο σπουδαίες ανθρώπινες κατακτήσεις. Εκπαιδεύει στον πολιτισμό. Και δεν είναι λόγια του αέρα αυτά που λέω. Το λέω με βεβαιότητα γιατί γνωρίζω εξαιρετικούς μουσικούς, που είναι καθηγητές της σχολής -με μερικούς από αυτούς είμαι χρόνια συνεργάτης- αλλά και αποφοιτήσαντες, που είναι άξιοι συνεχιστές της μουσικής μας παράδοσης.
Αυτή η παράδοση είναι από τα λίγα πράγματα που με κάνουν να νοιώθω τυχερός που ζω σ’ αυτό τον τόπο. Και αισιόδοξο, ότι στο τέλος η τέχνη θα κερδίσει.
Ένα κλαρίνο που φέρνει δάκρυα στα μάτια, μπορεί να κάνει σκόνη όλα τα σούργελα της Βουλής. Και να οδηγήσει την οργή που νοιώθουμε όχι στη φασιστική σχιζοφρένεια, αλλά στο στοχασμό και στην αλληλεγγύη.
Αγαπητοί καθηγητές και σπουδαστές, ακόμα κι αν κάνουν το ατόπημα και κλείσουν το τμήμα, οδηγώντας κάποιους από σας ως και στην απόγνωση, χρησιμοποιήστε την αρχέγονη φλόγα της μουσικής κι ανάψτε μια φωτιά στη μέση, να ‘ρθουν να ζεστάνουν τα χέρια τους οι παγωμένοι.

Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μεταξοχώρι 7-3-2013

Απόφαση της ΓΣ του ΤΕΙ Ηπείρου σχετικά με την επί της ουσίας κατάργηση του τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής της Άρτας

Ολόκληρη η απόφαση της ΓΣ του ΤΕΙ Ηπείρου σχετικά με το σχέδιο "Αθηνά" 

Παρακάτω παραθέτουμε το απόσπασμα που αφορά το τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής.

(1)    Σχολή ΤεχνολογίαΣ Ηχου & Μουσικών Οργάνων

Τμήμα Λαϊκής & Παραδοσιακής Μουσικής (σε μεταβατικότητα)

Η υπαγωγή του Τμήματος σε καθεστώς «μεταβατικότητας» ισοδυναμεί με ετεροχρονισμένη κατάργησή του, αφού πλέον το Τμήμα δεν θα δέχεται εισακτέους και η λειτουργία του προκαθορίζεται να λήξει τον Οκτώβριο του 2018, με την αποφοίτηση όλων των υφιστάμενων φοιτητών του, οπότε και προβλέπεται το επιστημονικό του προσωπικό να μεταφερθεί σε ένα Τμήμα με εντελώς διαφορετικό γνωστικό αντικείμενο (Τμήμα Τεχνολογίας Ήχου & Μουσικών Οργάνων του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, με έδρα το Ληξούρι).

Το Τμήμα Λαϊκής & Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου, στα 13 χρόνια ζωής του έχει κατά γενική ομολογία καταστεί οργανικό κομμάτι της ακαδημαϊκής οντότητας του Ιδρύματος και της πολιτισμικής και κοινωνικής ζωής της Ηπείρου. Η μοναδικότητα ως αντικείμενο στην Ανώτατη Τεχνολογική Εκπαίδευση και η εθνικά αλλά και διεθνώς αναγνωρισμένη ποιότητα του έργου του και πρωτοτυπία του προγράμματος σπουδών του, προσδίδουν στο Ίδρυμά μας σημαντική αναγνωρισιμότητα και κύρος.

Η προτεινόμενη κατάργησή του κρίνεται αβάσιμη, για λόγους ακαδημαϊκούς, ουσιαστικούς  και στρατηγικούς:

·         Η μελέτη της λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής μέσα από το πρίσμα της εφαρμοσμένης εθνομουσικολογίας, δηλ. της πρακτικής της οργανοχρησίας που συνδυάζεται με τη σχετική θεωρητική μουσικολογική κατάρτιση και την κοινωνικο-πολιτισμική θεώρηση του μουσικού πολιτισμού, συγκροτεί ένα διακριτό και σαφώς καθορισμένο επιστημονικό αντικείμενο, με μοναδική παρουσία στα ελληνικά ακαδημαϊκά δεδομένα.

·         Η επιστράτευση ενεργών και καταξιωμένων λαϊκών μουσικών στο ρόλο του διδάσκοντα, για την υλοποίηση ενός μεγάλου μέρους του προγράμματος σπουδών,  συνιστά πέρα από ουσιαστική πρόταση αναβάθμισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας, θεσμική αναγνώριση της συνεισφοράς τους στο λαϊκό πολιτισμό.

·         Το Τμήμα παρουσιάζει μεγάλη ελκυστικότητα, συγκεντρώνοντας υψηλά ποσοστά 1^ης – 3^ης προτίμησης από τους υποψήφιους των πανελλαδικών εξετάσεων τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου, ενώ το 97,5% των εισακτέων γενικής σειράς έχουν βαθμό εισαγωγής άνω της βάσης του 10.  

·         Η εδραίωση του Τμήματος ακαδημαϊκά και κοινωνικά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό έχει ως αποτέλεσμα την προσέλκυση ενός πολύ μεγάλου αριθμού ενεργών φοιτητών στο Ίδρυμά μας και την καταξίωσή του στην κοινή συνείδηση και την ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα. Η στρατηγική ανάπτυξης του Ιδρύματός μας έχει, ως ένα από τους βασικούς της πυλώνες, τη διατήρηση και ενίσχυση της παρουσίας του εν λόγω Τμήματος μέσα από πρακτικές  εξωστρέφειας, όπως τα διεθνή θερινά σχολεία, διεθνείς συνεργασίες με την παροχή προγραμμάτων δικαιόχρησης σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού, δραστηριότητες που μπορούν να αποφέρουν σημαντικά έσοδα στο Ίδρυμά μας και την τοπική κοινωνία και θα εδραιώσουν περαιτέρω τη φήμη του στο εξωτερικό.

Είναι προφανώς παράλογο μια ακαδημαϊκή μονάδα δυναμική, εύρωστη, με διακριτό ακαδημαϊκό στίγμα, σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης και διεθνή καταξίωση να καταργείται, και ταυτόχρονα να ακρωτηριάζεται ένα ζωτικό Τμήμα της ακαδημαϊκής κοινότητας του ΤΕΙ Ηπείρου, παραχαράσσοντας έτσι και την ιδιαίτερη ταυτότητά του.

Ο ανορθολογισμός και οι καταστροφικές συνέπειες της πρότασης κατάργησης του Τμήματος είναι προφανείς για όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα του ΤΕΙ Ηπείρου, αλλά και για όσους μπορούν να αντιληφθούν την αναγκαιότητα διατήρησης και ανάπτυξης ενός Τμήματος που συνδέεται άμεσα με την πολιτισμική ανάπτυξη και οικονομική αναβάθμιση της περιοχής, το διακριτό χαρακτήρα του ΤΕΙ Ηπείρου, αλλά και εν γένει με το ζήτημα της ελληνικής ταυτότητας και πολιτισμού.  

Αυριανή συνέλευση καθηγητών Μουσικού, επί πτυχίω εξεταστική, σχέδιο Αθηνά και ένα σχόλιο

Για αύριο, έχει οριστεί συνέλευση καθηγητών του τμήματος, με τη θεματολογία που φαίνεται στο παρακάτω αρχείο.
Να είμαστε όλοι εκεί να συμπαρασταθούμε στους επί πτυχίω φοιτητές του τμήματός που διεκδικούν εμβόλιμη πτυχιακή εξεταστική.
Απόφαση τμηματικής επιτροπής μουσικού για τη διενέργεια εμβόλιμης πτυχιακής εξεταστικής

Επίσης, να διεκδικήσουμε να παρθεί επίσημα από το τμήμα καταδικαστική απόφαση για το σχέδιο Αθηνά, με βάση τα όσα συζητήσαμε και αποφασίσαμε στη Γενική Συνέλευση Φοιτητών Φιλοσοφικής την προηγούμενη Τετάρτη.
απόφαση συνέλευσης Συλλόγου Φοιτητών Φιλοσοφικής, σχετικά με το σχέδιο Αθηνά και τις πρώτες δράσεις μας απέναντι σε αυτό

Τέλος, να πιέσουμε τους καθηγητές, να επισπευτεί η διαδικασία, ώστε όλοι μαζί, καθηγητές και φοιτητές, να πάμε από κοινού στα Προπύλαια, στις 12.00, στο κάλεσμα των καθηγητών της Φιλοσοφικής για διαμαρτυρία ενάντια στη συγχώνευση των Ξενόγλωσσων και το σχέδιο Αθηνά.
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΎΛΑΙΑ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ!!!

Διαμαρτυρία των εικαστικών καλλιτεχνών την Κυριακή 3 Μαρτίου μπροστά από την Εθνική Πινακοθήκη

Αγαπητοί Συνέδελφοι

Το ΔΣ του ΕΕΤΕ σας καλεί να συμμετέχετε στην κινητοποίηση που οργανώνουμε την Κυριακή 3 Μαρτίου στις 11.30 π.μ. στο χώρο μπροστά από την Εθνική Πινακοθήκη (Β.Σοφίας) προκειμένου να καταγγείλουμε την κυβερνητική πολιτική στο χώρο της Τέχνης και να ενημερωθεί η κοινή γνώμη για όλα εκείνα που είναι ανασταλτικοί παράγοντες στην ανάπτυξη της τέχνης και που πλήττουν τον πολιτισμό ως κοινωνικό δικαίωμα. Όπως έχουμε επισημάνει και στα κείμενα που σας επισυνάπτουμε, με την απαξίωση, την πρόσθετη από τα μνημόνια βαριά φορολογία, την κατάργηση των όποιων κατακτήσεων όπως οι συντάξεις –μοναδικός πόρος ζωής για τους ηλικιωμένους ανασφάλιστους καλλιτέχνες- τις εξελίξεις στα εργασιακά, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις απολύσεις, τις εξελίξεις στην παιδεία, στη δημόσια αισθητική και τα δημόσια καλλιτεχνικά έργα, τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις των 101 μορφωτικών και πολιτιστικών φορέων, ο χώρος της τέχνης βάλλεται πολυμέτωπα. Οι καλλιτέχνες – δημιουργοί ωθούνται στον αφανισμό αφού και αυτή ακόμα η «ιδιότητα» του καλλιτέχνη «τιμωρείται» από το κράτος και την πολιτική του, με στόχο τον απόλυτο έλεγχο του χώρου των τεχνών από το μεγάλο επιχειρηματικό κεφάλαιο .

Ομόφωνη Απόφαση Τμηματικής Επιτροπής Μουσικού για τη θεσμοθέτηση εξεταστικής για τους επί πτυχίω φοιτητές.

Ζούμε μια εποχή στην οποία με πρόσχημα την κρίση, ο λαός γίνεται αποδεκτής μιας πρωτοφανούς επίθεσης απέναντι σε κάθε λογής δικαίωμα που με κόπο είχε κατακτήσει τα τελευταία 150 χρόνια,σε βαθμό του να διακυβεύεται η αξιοπρέπεια και η επίβιωσή του. Η νεολαία και το πανεπιστήμιο είναι από τους βασικούς δέκτες της επίθεσής αυτής.  Με την ανεργία στους νέους να ξεπερνά το 60% και με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, οι νέοι ξεκινούν μια αβέβαιη εργασιακή περιπλάνηση είτε προς τη μετανάστευση είτε προς την υποταγή στις πιο παράλογες απαιτήσεις της εργοδοσίας. Η πραγματικότητα αυτή ενισχύεται σε κλάδους όπως αυτός του Μουσικού, που διαχρονικά οι επαγγελματικές προοπτικές ήταν περιορισμένες.

Με βάση το τοπίο που περιγράφεται παραπάνω, θεωρούμε ότι πρέπει να παρέχεται η κάθε δυνατή διευκόλυνση στους φοιτητές του τμήματός μας να φέρνουν εις πέρας εγκαίρως τις σπουδές τους, πόσο δε μάλλον, για τους επί πτυχίω φοιτητές. Σε μια εποχή όπου ο μέσος επί πτυχίω φοιτητής είτε ήδη εργάζεται, είτε αγωνιά για να αξιοποίησει τα δικαιώματα που (ακόμα τουλάχιστον) του παρέχει το πτυχίο του –εργασιακά ή ακαδημαϊκά- μπαίνει με υπαρκτούς όρους το ζήτημα της θεσμοθέτησης της επί πτυχίω εξεταστικής.

Ζητάμε από τις αρμόδιες αρχές του τμήματός μας και της κοσμητείας τη θεσμοθέτηση της επί πτυχίω εξεταστικής. Να έχουν δηλαδή οι επί πτυχίω φοιτητές τη δυνατότητα να δώσουν σε κάθε εξεταστική περίοδο όλα τα μαθήματα που οφείλουν, είτε χειμερινά  είτε εαρινά, μέσω μιας εμβόλιμης εξεταστικής περιόδου, της οποίας το πρόγραμμα θα ανακοινώνεται εγκαίρως. Η διενέργεια της εξεταστικής αυτής να γίνει στα πρότυπα των περισσότερων τμημάτων τόσο του ΕΚΠΑ όσο και της Φιλοσοφικής, αλλά και με όσα ορίζει ο πρόσφατα ψηφισθείς νόμος, ο οποίος αναφέρει: «Οι φοιτητές που περάτωσαν την κανονική φοίτηση, η οποία ισούται με τον ελάχιστο αριθμό των αναγκαίων για την απονομή του τίτλου σπουδών εξαμήνων, σύμφωνα με το Ενδεικτικό Πρόγραμμα Σπουδών, έχουν τη δυνατότητα να εξεταστούν στην εξεταστική περίοδο του Φεβρουαρίου και Ιουνίου 2013 σε όλα τα μαθήματα που οφείλουν, ανεξάρτητα εάν αυτά διδάσκονται σε χειμερινό ή εαρινό εξάμηνο.»

Πρέπει να σημειωθεί ότι διεκδικούμε της θεσμοθέτηση της πτυχιακής εξεταστικής για την πρακτική διευκόλυνση των φοιτητών του τμήματός μας, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε και όχι επειδή ο νόμος αυτός το προβλέπει. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνούμε, ότι παρά τα ελάχιστα ευνοϊκά σημεία του (όπως η επί πτυχίω εξεταστική) περιλαμβάνει διατάξεις όπου συμβάλλουν στη διάλυση του πανεπιστήμιου και της εργασιακής μας προοπτικής (όπως η εξίσωση εν μία νυκτί των πανεπιστημιακών πτυχίων με αυτά των ΙΕΚ και τον Κολλεγίων), σε αρμονία με τους Νόμους Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου και το σχέδιο Αθηνά.

Επιπρόσθετα, ζητάμε να επιλυφθούν ζητήμα αντιστοιχίας μαθημάτων παλιού και νέου προγράμματος σπουδών, γιατί παρατηρήθηκαν τέτοιου τύπου προβλήματα σε προσφάτως αποφοιτήσαντες φοιτητές.