Στις 6 Απριλίου του 1930, στην Singakademie του Βερολίνου, ο Karl Mengelberg, διηύθυνε δύο έργα του Νίκου Σκαλκώτα με τους τίτλους Konzert für Klavier, Violine und Orchester και Kleine Suite für Violine und Orchester. Βιολί έπαιξε ο Anatol Knorre και πιάνο η Πολυξένη Ματέυ [i].
Το πρόγραμμα της παραπάνω συναυλίας προέρχεται από το αρχείο της Πολυξένης Ματέυ, η οποία συνδεόταν φιλικά με τον Σκαλκώτα στο Βερολίνο όπου και εκείνη διέμενε από το 1928. Ο ίδιος ο Σκαλκώτας πρότεινε στην Ματέυ να κάνει την πρώτη εκτέλεση του έργου του «Κοντσέρτο για πιάνο, βιολί και ορχήστρα», ενώ η παρτιτούρα χάθηκε και δυστυχώς «δεν διατηρούσε καμία ανάμνηση της μουσικής του έργου» [ii]. Από το 1930, χρονιά πρώτης εκτέλεσης των έργων, δεν υπάρχει άλλη αναφορά εκτέλεσης ή έκδοσής τους.
Τα δύο αυτά έργα αναφέρονται στον κατάλογο έργων του Ν. Σκαλκώτα που συνέταξε ο Γ. Γ. Παπαϊωάννου ως δωδεκαφθογγικά, με ημερομηνία σύνθεσης 1929 ή 1930, ενώ καταγράφεται ότι τα χειρόγραφα έχουν χαθεί[iii]. Προέρχονται από την περίοδο που ο συντάκτης του καταλόγου και μελετητής του Σκαλκώτα ονομάζει «Δεύτερη δημιουργική περίοδο- ‘Βερολίνο Β’: Κορύφωση (Σεπτ. 1927 – Θέρος 1931)»[iv] και αποτελεί την περίoδο μαθητείας του Σκαλκώτα στην τάξη του Arnold Schönberg στην Singakademie του Βερολίνου [v].
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο site της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης - Λίλιαν Βουδούρη
