23 Νοε 2013

"Πανεπιστήμιο για ποιους;" ρωτάνε το υπουργείο οι φοιτητές του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ;
 
Δηλώσεις συμβούλου του υπουργού παιδείας στη γραμματέα της ομοσπονδίας ΕΕΔΙΠ:

''Ο νόμος Διαμαντοπούλου δεν έχει εφαρμοστεί πλήρως. Δεν έχουν γίνει ούτε αναδιαρθώσεις σπουδών, ούτε αναδόμηση των υπηρεσιών, ούτε συγχωνεύσεις σχολών. (...) Έχουμε τις επόμενες 12.500 διαθεσιμότητες του Δεκεμβρίου, εκεί θα φύγουν ΕΤΕΠ, Εεε... [σ.σ. Προφανώς ήθελε να πει ΕΕΔΙΠ], επίκουροι και λέκτορες, έχουμε τις 30.000 του 2014''.

Παράλληλα στις 81 απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων πέρισυ το Μάιο, έρχονται να προστεθούν άλλες 170, παρότι το πόρισμα της σχετικής έκθεσης ήταν ότι υπάρχει έλλειμμα 120 υπαλλήλων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα έχουμε 170 υπαλλήλους για να καλύψουν τις ανάγκες 42 τμημάτων, της κοσμητείας, των βιβλιοθηκών και των εργαστηρίων. Η αναλογία είναι ένας υπάλληλος για πέντε γραμματείες.

Η προφανής ανικανότητα κάλυψης στοιχειωδών αναγκών του πανεπιστημίου, λόγω έλλειψης προσωπικού, θα καλυφθεί με εργολαβίες πεντάμηνων συμβάσεων των 150 ευρώ, οι οποίες θα προκηρυχθούν το Δεκέμβρη. Επιπλέον το νέο καθεστώς στη λέσχη προβλέπει 5.500 τζάμπα μερίδες, ενώ οι υπόλοιποι θα καταβάλουν πόσο της τάξης των 2 ευρώ.

Τα βιβλία ήδη σε πολλές σχολές αγοράζονται από τους φοιτητές ενώ δρομολογείται η εφαρμογή τους σε όλες τις σχολές. Το κόστος των εργολαβιών αυτών θα το επωμιστούν οι φοιτητές. Τα παραπάνω σημαίνουν δίδακτρα.

Τόσα χρόνια ο ένας κλάδος κατηγορεί τον άλλον για δήθεν ευνοϊκές μεταχειρίσεις. Καταλήξαμε να μην έχουμε τίποτα. Το πανεπιστήμιο είναι απλώς ένα μέρος. Το όλο το ζεις κάθε μέρα.

Παρατεταμένος κοινός αγώνας σε όλους τους χώρους.

Δεν είναι θέμα συμπαράστασης. Αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.

Συντονιστικό κατάληψης μουσικού
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ;
Δηλώσεις συμβούλου του υπουργού παιδείας στη γραμματέα της ομοσπονδίας ΕΕΔΙΠ:
''Ο νόμος Διαμαντοπούλου δεν έχει εφαρμοστεί πλήρως. Δεν έχουν γίνει ούτε αναδιαρθώσεις σπουδών, ούτε αναδόμηση των υπηρεσιών, ούτε συγχωνεύσεις σχολών. (...) Έχουμε τις επόμενες 12.500 διαθεσιμότητες του Δεκεμβρίου, εκεί θα φύγουν ΕΤΕΠ, Εεε... [σ.σ. Προφανώς ήθελε να πει ΕΕΔΙΠ], επίκουροι και λέκτορες, έχουμε τις 30.000 του 2014''.
Παράλληλα στις 81 απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων πέρισυ το Μάιο, έρχονται να προστεθούν άλλες 170, παρότι το πόρισμα της σχετικής έκθεσης ήταν ότι υπάρχει έλλειμμα 120 υπαλλήλων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα έχουμε 170 υπαλλήλους για να καλύψουν τις ανάγκες 42 τμημάτων, της κοσμητείας, των βιβλιοθηκών και των εργαστηρίων. Η αναλογία είναι ένας υπάλληλος για πέντε γραμματείες.
Η προφανής ανικανότητα κάλυψης στοιχειωδών αναγκών του πανεπιστημίου, λόγω έλλειψης προσωπικού, θα καλυφθεί με εργολαβίες πεντάμηνων συμβάσεων των 150 ευρώ, οι οποίες θα προκηρυχθούν το Δεκέμβρη. Επιπλέον το νέο καθεστώς στη λέσχη προβλέπει 5.500 τζάμπα μερίδες, ενώ οι υπόλοιποι θα καταβάλουν πόσο της τάξης των 2 ευρώ.
Τα βιβλία ήδη σε πολλές σχολές αγοράζονται από τους φοιτητές ενώ δρομολογείται η εφαρμογή τους σε όλες τις σχολές. Το κόστος των εργολαβιών αυτών θα το επωμιστούν οι φοιτητές. Τα παραπάνω σημαίνουν δίδακτρα.
Τόσα χρόνια ο ένας κλάδος κατηγορεί τον άλλον για δήθεν ευνοϊκές μεταχειρίσεις. Καταλήξαμε να μην έχουμε τίποτα. Το πανεπιστήμιο είναι απλώς ένα μέρος. Το όλο το ζεις κάθε μέρα.
Παρατεταμένος κοινός αγώνας σε όλους τους χώρους.
Δεν είναι θέμα συμπαράστασης. Αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.
Συντονιστικό κατάληψης μουσικού
- See more at: http://left.gr/news/panepistimio-gia-poioys-rotane-ypoyrgeio-oi-foitites-toy-tmimatos-moysikon-spoydon-toy-apth#sthash.hX2rKt4X.opMKDyyr.dpuf

22 Νοε 2013

Τι θα συμβεί στο ΤΜΣ μετά τη διαθεσιμότητα των διοικητικών ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ.

Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας και μετά από συζήτηση με ανθρώπους που εργάζονται στο τμήμα μας, μετά από αυτή την παράλογη, αντιακαδημαϊκή και απάνθρωπη επιλογή του υπουργείου Παιδείας να διώξει από το Πανεπιστημίο ένα εξαιρετικά σημαντικό ποσοστό εργαζομένων, καθιστώντας το μη λειτουργικό, το τμήμα μας επηρεάζεται ως εξής:

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ: Ενώ μέχρι τώρα η βιβλιοθήκη του τμήματός μας στελεχωνόνταν από δύο άτομα προσωπικά (ένας μόνιμος υπάλληλος και μία υπάλληλος με σύμβαση ορισμένου χρόνου), ο μόνιμος υπάλληλος μπαινει στις λίστες της διαθεσιμότητας. Επιπλέον, η σύμβαση της δεύτερης υπαλλήλου λήγει το καλοκαίρι και είναι αμφίβολο το αν θα ανανεωθεί εκ νέου.
Έτσι λοιπόν, από δύο άτομα προσωπικό, μένουμε με ένα (μέχρι το καλοκαίρι) και από Σεπτέμβρη πιθανότατα με κανένα.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ: Μέχρι τώρα, η γραμματεία μας, είχε προσωπικό τεσσάρων ατόμων. Μία υπάλληλος λείπει με διετή άδεια άνευ αποδοχών, ενά μια ακόμα λείπει σε άδεια εγκυμοσύνης. Μια έκτακτη υπάλληλος η οποία είχε σταλεί για να καλύψει τις ανάγκες της έλλειψης δυναμικού μπήκε στις λίστες της διαθεσιμότητας.
Έτσι λοιπόν, από τέσσερα άτομα προσωπικό, μένουμε με δύο. 

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ - ΦΥΛΑΞΗ: Καταργείται τελείως ο κλάδος των επιστατών του κτηρίου. Επομένως, τα ήδη προβληματικά ασανσέρ που κολλούσαν κάθε λίγο, μένουν χωρίς προσωπικό να τα συντηρεί και να είναι υπεύθυνο να απεγκλωβίζει όσους μένουν μέσα σε περίπτωση βλάβης. Το τίμημα για το τμήμα μας το οποίο έχει αίθουσες στον 9ο όροφο είναι τεράστιο. Πως θα μπορούν να πηγαίνουν στις αίθουσες ανάπηροι συμφοιτητές μας ή καθηγητές μας μιας κάποιας ηλικίας; Επίσης, σε ένα δαιδαλώδες εννιαόροφο κτήριο, η απουσία φυλάκων δημιουργεί υπαρκτό ζήτημα ασφάλειας, ειδικά το χειμώνα που νυχτώνει νωρίς, καθώς και σε χώρους με ακριβό εξοπλισμό, όπως το στούντιο, τα πιάνα και οι προτζέκτορες.

Είναι σαφές ότι το πλήγμα για το τμήμα μας είναι μεγάλο. Ειδικά στην περίπτωση της βιβλιοθήκης, αυτό το τόσο σπουδαίο εργαλείο για την άρτια ακαδημαϊκή λειτουργία του τμήματός μας κινδυνεύει με πλήρη ερήμωση σε λίγους μόλις μήνες. Το κύρος του πτυχίου μας καθώς και η δυνατότητα απόκτησής του διακυβεύονται. Πέρα όμως από όλα αυτά, το ζήτημα του ανθρώπινου παράγοντα είναι κεντρικής σημασίας. Δε γίνεται να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να πετάει στο λάκκο της ανεργίας 1500 περίπου ανθρώπους, συστατικό κομμάτι της ακαδημαϊκής ζωής, προς τέρψη της Τρόικας και ιδιωτικών συμφερόντων. 

ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ;
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΥΓ Τα κονδύλια για συγγράμματα φέτος έχουν κοπεί στο μισό, κονδύλια για πετρέλαιο δε δόθηκαν, κύκλοι του υπουργείου διαμηνύουν ότι έπονται απολύσεις 40% των μελών ΔΕΠ, ενώ οι φήμες για δίδακτρα μένουν να αποδεκτούν ως ακριβείς.


Εκδήλωση - Συζήτηση: Το Πολιτικό Τραγούδι, Διαμαρτυρία - Δύναμη - Έμπνευση για τους Αγώνες και την Αλληλεγγύη


13 Νοε 2013

Εκδήλωση: "Τέχνη και Πολιτισμός του αντιδιδακτορικού κινήματος"

Η λέσχη θεωρίας και πολιτισμού «Αναιρέσεις» ολοκληρώνει το κύκλο των εκδηλώσεων της για τα 40 χρόνια από τη εξέγερση του Πολυτεχνείου με μια μεγάλη εκδήλωση με θέμα «Τέχνη και πολιτισμός του αντιδικτατορικού κινήματος», που θα γίνει τη Τετάρτη 13 Νοεμβρίου στις 6.30 το απόγευμα στην αίθουσα Σάκη Καράγιωργα 2 του Παντείου πανεπιστημίου.

Στην συζήτηση θα συμμετέχουν η φωνή της «Δίκοπης ζωής», ο τραγουδιστής Γιώργος Μεράντζας, ο κινηματογραφιστής Κώστας Παπανικολάου, από την «ομάδα των 6» που μας έχει δώσει το ντοκιμαντέρ αναφοράς «Αγώνας», ο συγγραφέας Κώστας Μποσταντζόγλου, ο οποίος θα αναφερθεί στις διεργασίες που συνέβησαν στο χώρο του θεάτρου και του βιβλίου και ο δημοσιογράφος Αρτέμης Ψαρομηλίγκος, ο οποίος θα μεταφέρει την εμπειρία των συλλόγων της τότε σπουδάζουσας νεολαίας.

Στόχος της εκδήλωσης είναι η ανάδειξη των καλλιτεχνικών και ευρύτερα των πολιτιστικών διεργασιών αντίστασης που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, ο ρόλος και οι παρεμβάσεις των ανθρώπων της τέχνης στον αντιδικτατορικό αγώνα και οι επιδράσεις αυτού του πολιτιστικού ρεύματος που ανέδειξε η αντιδικτατορική πάλη στην μεταπολίτευση και μετέπειτα.


23 Οκτ 2013

Hanns Eisler, ο "Καρλ Μαρξ της μουσικής". Με αφορμή την παρουσίαση έργου του σήμερα στο Μέγαρο.


Επιστήθιος φίλος, καλλιτεχνικός και πολιτικός συνοδοιπόρος του Μπ. Μπρεχτ. Παραθέτουμε την ταινία "Σε ποιον ανήκει ο κόσμος" του 1932, με σενάριο του Μπρεχτ και μουσική του Eisler.
Πληροφορίες για την ταινία, στο blog της Λέσχης των Ισοπεδωτών


Αναδημοσίευση από άρθρο του Peter Schweinhardt. Διαβάστε το ολόκληρο ΕΔΩ.
Ο συνθέτης στρατευμένης μουσικής
Δεν μπορεί να γράφει κανείς πάντα αισιόδοξα τραγούδια. Κάτι τέτοιο θα ήταν, πρώτον, φοβερά βαρετό και δεύτερον, λανθασμένο (Hanns Eisler, 1962).
Η στρατευμένη μουσική του Eisler - ένα σημαντικό, αλλά μικρό κομμάτι του συνολικού του έργου, γραμμένο ουσιαστικά μεταξύ 1928 και 1937 ως άμεση ανταπόκριση στα αιτήματα της εποχής - είναι υπεύθυνη για το ακόλουθο παράδοξο στην μοίρα του συνθέτη: ακριβώς επειδή σφράγισε το είδος με τα υψηλής ποιότητας έργα του, έπεσε θύμα, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, μιας, κατά αξιοθαύμαστο τρόπο, κοινής και στα δύο στρατόπεδα στάσης, η οποία ήθελε να περιορίσει το “ουσιώδες” του έργου του στο χώρο της στρατευμένης μουσικής.

Ο Eisler με τον Brecht, 1950

Ακόμη και σήμερα, και αφού το στρατευμένο τραγούδι είχε επιζήσει της διαίρεσης της Γερμανίας - στην Ανατολική Γερμανία ως μέσον ιστορικής αυτοεπιβεβαίωσης, στη Δυτική ως μουσικό μέσο διαμαρτυρίας της Αριστεράς κατά της δικής της μισητής κρατικής εξουσίας -, για πολλούς το κομμάτι αυτό του έργου του Eisler θεωρείται ως το μόνο, το οποίο προώρισται να μείνει στην Ιστορία. Τραγούδια και μπαλλάντες, η αιχμηρότητα των οποίων συνίστατο στη σύμπτωση μορφής και περιεχομένου την κατάλληλη στιγμή, μετατράπηκαν σε κομμάτια ρεπερτορίου, ή, για να το πούμε απλά: αυτά τα μεμονωμένα έργα του Eisler τραγουδιούνται υπερβολικά συχνά, για το λόγο, εκτός των άλλων, ότι κανείς ερμηνευτής δεν είναι σε θέση πια να συλλάβει τη σωστή -ερμηνευτικά - ατμόσφαιρα. Δικαίως λοιπόν ο Eckhard John ξεγυμνώνει πρώτα αυτά τα εξαιρετικά βολικά κλισέ, όσον αφορά την πρόσληψη του Eisler, στην πολεμική του με τίτλο “Ο Hanns Eisler και η στρατευμένη μουσική”, για να τα καταρρίψει στη συνέχεια: “Μόνον όταν ο Eisler γκρεμιστεί από τον ανδριάντα, όπου τον έχουν ανεβάσει και ελευθερωθεί από τους μουσειοφύλακές του, θα γίνει πάλι αισθητή η μουσική και αισθητική του επαναστατικότητα - ακόμη και ο πολιτικός δυναμισμός της” (John, 1998, 168).
Είναι καιρός πια να εξετάσουμε τα ίχνη της εμπλοκής της πολιτικής στη σύνθεση στο έργο του Eisler με μεγαλύτερη οξυδέρκεια· να ελευθερωθούμε από την εμμονή στο ύφος του στρατευμένου τραγουδιού. Όταν ο Eisler καταπιάνεται ξανά με το πολιτικό τραγούδι, είτε το τοποθετεί σε ένα ιστορικό πλαίσιο - όπως στις σκηνικές μουσικές για την Καταιγίδα [Sturm· 1957] και το Ατμόλουτρο [Schwitzbad· 1959] - είτε το αντιμετωπίζει με έναν πολύ πιο αμβλυμένο τρόπο, όντας στον απόηχο ακόμη των Χιτλερικών εμβατηρίων· όπως γράφει ο Bertolt Brecht στις 29.12.1948 στο Ημερολόγιο Εργασίας του, σε φιλικό και λίγο ειρωνικό τόνο: “[ο Eisler] εξιδανίκευσε την απέχθειά του για τη χυδαιότητα και τον πρωτογονισμό των εμβατηρίων μετατρέποντας το τραγούδι του μετώπου ενότητας σε συμφωνικό έργο” (ο Eisler είχε μόλις διασκευάσει το επιτυχημένο αυτό τραγούδι για μεγάλη ορχήστρα).
Είναι επίσης καιρός να αναλύσουμε, όσον αφορά τη συνθετική συμπεριφορά του Eisler μετά το 1948, την προσπάθειά του για αισθητικό και πολιτικό προσανατολισμό. Η αναζήτηση μιας άφθαρτης και νέας λαϊκής μουσικότητας και η όμορφη ουτοπία: να κάνει δημοφιλή τη μουσική του Arnold Schönberg· τα Νέα Γερμανικά Λαϊκά Τραγούδια και η Printemps allemand· η Καντάτα για το Συνέδριο του Κόμματος και τα Σοβαρά Τραγούδια · η επιθετική επαναστατική χειρονομία και η επιφυλακτική αυτοσυνείδηση: αυτοί είναι οι πόλοι που ορίζουν την περιοχή, όπου ο Eisler έδωσε τις, όχι μόνον μουσικές, μάχες του, στα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Ο "Καρλ Μαρξ της μουσικής”
“Αρχίζω σιγά-σιγά να πιστεύω, ότι δεν είναι καλό να σπουδάζει κανείς σύνθεση κοντά στον Schopenhauer. …πόσο εύκολα γίνεται κανείς Μαρξιστής” (Hanns Eisler, 1922).
“Είναι οδυνηρό να παρακολουθεί κανείς τις ωδίνες μιας νέας κοινωνικής τάξης. Πόσο θάρρος, ταλέντο, πειθαρχία, ηρωϊσμός, πόσο σκληρή εργασία, πόση εξυπνάδα και πόση βλακεία! (Hanns Eisler, 1953).
O Hanns Eisler δεν υπήρξε ποτέ μέλος οποιουδήποτε κομμουνιστικού κόμματος. Συνεπώς, η αρνητική απάντηση που έδωσε στη σχετική ερώτηση της “Επιτροπής αντι-Αμερικανικών Ενεργειών”, η οποία στα πλαίσια της αντικομμουνιστικής υστερίας στις ΗΠΑ μετά το τέλος του 2ου Παγκ. Πολέμου ανέκρινε (και τελικώς απέλασε) μεταξύ άλλων και τον Eisler, ήταν αντικειμενικά σωστή. Αντίθετα, παραμένει πέραν κάθε αμφισβητήσεως η μαρξιστική του κοσμοθεώρηση, ήδη από τα νεανικά του χρόνια, όπως και η συμπάθειά του στο κομμουνιστικό κίνημα, η οποία από τα μέσα της δεκαετίας του ’20 εκφράστηκε σε όλο και περισσότερες πολιτιστικές και πολιτικές δραστηριότητες (όταν ο επί κεφαλής της Επιτροπής περιέγραψε ως στόχο της ανάκρισης να αποκαλυφθεί ο Hanns Eisler ως ο Karl Marx της μουσικής ο συνθέτης απάντησε λακωνικά: “I would be flattered" [“Πολύ κολακευτικό”]). Η βαθιά γνώση, την οποία είχε, της λογοτεχνικής και μουσικής παράδοσης, καθώς και των φιλοσοφικών συστημάτων, ιδίως του Hegel και του Marx, συνδυάζονταν με τη χαρά του διαλόγου, με την ευχαρίστηση που αντλούσε από τον αντίλογο ενάντια σε άκριτες και άμετρα αμετακίνητες θέσεις. Δεν εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός, ότι συχνά συγκρούστηκε για θέματα Αισθητικής με τους δογματικούς, με τους οποίους δεν τον συνέδεε τίποτε άλλο, εκτός από το ιδανικό της κομμουνιστικής κοινωνίας. Αγωνίστηκε με πάθος για μια δημιουργική σχέση με την κλασσική παράδοση, συγκρουόμενος έτσι με τους εκπροσώπους της κυρίαρχης σταλινικής πολιτικής στον Πολιτισμό. Δύο εξέχοντα παραδείγματα είναι εδώ οι περί Εξπρεσσιονισμού συζητήσεις των Γερμανών κομμουνιστών εξορίστων κατά τα έτη 1937 και 1938 και, 15 χρόνια αργότερα, οι έντονες διαμάχες με αφορμή το λιμπρέττο του Eisler για τον Johann Faustus. Oι επιθέσεις είχαν ως αφορμή το γεγονός, ότι ο Eisler ζωγράφιζε στο κείμενο - απομακρυνόμενος, κατά το μεγαλύτερο μέρος του, από την εκδοχή του Goethe - ένα έντονα κριτικό πορτραίτο των Γερμανών διανοουμένων. Εκτός αυτού, πολλοί από τους μετέχοντες στις συζητήσεις ήταν αναγκασμένοι, για λόγους επιβίωσης, να παρουσιαστούν ως ακραιφνείς σταλινικοί, υπό τη σκιά των συγχρόνων μαζικών πολιτικών διωγμών. Αποκαρδιωμένος, όσον αφορά την πρόθεσή του να ολοκληρώσει την όπερα πάνω στο κείμενο του Faustus, ο Eisler αποτραβήχθηκε στη Βιέννη, ενώ για αρκετό καιρό παρέμενε ασαφές αν η ΣΔΓ θα επέτρεπε στο συνθέτη του εθνικού της ύμνου να επιστρέψει στη χώρα. Προπαντός αυτά τα γεγονότα - μαζί με κάποιες προφορικές διατυπώσεις του Eisler, καθώς και ορισμένα υφολογικά χαρακτηριστικά των τελευταίων του έργων - έδοσαν τροφή στη δημιουργία ενός ακόμη ‘πορτραίτου’ του Eisler, αυτό του κρυπτο-ανιστασιακού, τον οποίο η απογοήτευση οδήγησε σε κάμψη της δημιουργικότητας. Δύο παρατηρήσεις ως προς αυτό:
Πρώτον: ο Eisler δεν υπήρξε ποτέ ούτε ο συγκαλυμμένος εχθρός του καθεστώτος της ΣΔΓ ούτε ο ευκαιριακός υποστηρικτής της γραμμής του κόμματος: και τα δύο αντετίθεντο προς τις πεποιθήσεις και τα ιδανικά του. Τελούσε εν πλήρει συνειδήσει της ευθύνης του ως κρατικού λειτουργού της ΣΔΓ για την προς τα έξω εικόνα του Γερμανικού αυτού κράτους, από το οποίο και μόνον ανέμενε την πραγμάτωση των κοινωνικο-πολιτικών του ιδεωδών. Έτσι, κλείνει επιστολή του από τη Βιέννη με ημερομηνία 30.10.1953 στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΕΚ [Σοσιαλιστικό Ενωτικό Κόμμα] (προηγούνται παράπονα για τη μεταχείρηση που του επιφυλάχθηκε κατά τη διάρκεια των συζητήσεων των σχετικών με τον Faustus) με τα ακόλουθα λόγια: “Δεν μπορώ να φανταστώ τη θέση μου ως καλλιτέχνη παρά σε εκείνο το κομμάτι της Γερμανίας, όπου μπαίνουν τα νέα θεμέλια του Σοσιαλισμού”.
Δεύτερον: Η μουσική παραγωγή του Eisler με κανένα τρόπο δεν σταμάτησε μετά το 1948 · κινήθηκε όμως κατά κύριο λόγο στην περιοχή εκείνη, την οποία ο ίδιος ονόμαζε “εφαρμοσμένη μουσική” ["angewandte Musik"]. Σε αυτή συγκαταλέγονται, πέρα από απλά τραγούδια, για τα οποία υπήρχε πάντα μεγάλη ζήτηση, κυρίως σκηνική και κινηματογραφική μουσική, είδη δηλ. τα οποία είτε εκφεύγουν της δισκογραφικής αποτύπωσης είτε αφίστανται της έννοιας του έργου κατά την τρέχουσα μουσικολογική αντίληψη. Πράγματι, ο Eisler μιλά για δημιουργική κρίση και δυσκολία μουσικής παραγωγής στα χρόνια της ΣΔΓ, όμως, δηλώσεις του ιδίου περιεχομένου συναντώνται ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’20. Σε καμμία από τις δύο περιπτώσεις τα παράπονα αυτά δεν αντιστοιχούν σε διακοπή της μουσικής παραγωγής.
Μεγάλο μέρος της μουσικής του Eisler περιμένει ακόμη να ανακαλυφθεί ή να γίνει αντικείμενο πιο προσεκτικών αναλύσεων. Εδώ ανήκουν, πέραν της πρώϊμης τραγουδιστικής παραγωγής και των σκηνικών και κινηματογραφικών μουσικών, τα έργα των χρόνων της ΣΔΓ. Αυτός ήταν ένας επιπλέον λόγος, για τον οποίο η επετειακή έκθεση στην Ακαδημία Τεχνών του Βερολίνου έρριξε το βάρος στην περίοδο μετά το 1948. Είναι βέβαια δύσκολο για κάποιον, ο οποίος έζησε με την εσωτερικευμένη ή εξωτερικευμένη δυσφορία απέναντι σε ένα καθεστώς, το οποίο είχε την κοσμοθεωρία του Eisler σαν σημαία, να διαμορφώσει μια απροκατάληπτη και συνεπώς ρεαλιστική εικόνα για το συνθέτη και για το αυθεντικά πολιτικό, στην ποιότητά του, έργο του. Αξίζει, παρ’όλα αυτά, να κατεβάσουμε τα σκονισμένα πορτραίτα του Eisler από τον τοίχο, να αφήσουμε το φως να φανερώσει τις λευκές κηλίδες, οι οποίες έχουν στο μεταξύ εμφανιστεί: “O Hanns Eisler δεν έχει ανάγκη να τον “σώσουμε”, αλλά: να τον ανακαλύπτουμε πάντα από την αρχή και να τον νοιώθουμε σαν αγκάθι στα πλευρά των εφησυχασμών μας” (Gülke, 1998).

17 Οκτ 2013

Παραστάσεις αφιερώμενες σε Νικόλα Άσιμο, Κατερίνα Γώγου. Όταν η προειδοποίηση "στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου, ε;", έρχεται να δέσει με το μελαγχολικά αισιόδοξο "Venceremos"

Άραγε οι άνθρωποι (και δη οι καλλιτέχνες) να είναι παράγωγα ή παραγωγοί της εποχής τους;

Η δεκαετία του '80 ήταν μια τομή στις πολιτισμικές συνήθειες της χώρας, από την πολιτική έως την τέχνη. Η σκυτάλη πέρασε σε μια νέα γενιά, μια νεολαία για την ακρίβεια, η οποία αν και εμπνεύστηκε από τις ταραγμένες, ηρωικές και γοητευτικές δεκαετίες από το '40 μέχρι την πτώση της Χούντας, προέκτεινε τις αναζητήσεις της. Έτσι, γεννήθηκαν νέα ρεύματα, τα οποία απομακρύνθηκαν από το "ΕΑΜ και το Θεοδωράκη". Με στέγη τα Εξάρχεια, Ελληνικό ροκ, πανκ, μέταλ, νέα αισθητική, νέα πολιτικά ρεύματα, αναρχία, αυτονομία, κριτική αναθεώρηση μαοϊσμού, τροτσκισμού, μοντέρνος μαρξισμός και πολλά άλλα συγκρότησαν μια νέα πραγματικότητα η οποία ως ύφος και στάση ζωής είχε στον πυρήνα της την αμφισβήτηση. Εγγενής ριζοσπαστισμός και αντισυστημικότητα. Τίποτα δε μένει στο απυρόβλητο, από το επίσημο πολιτικό σύστημα, μέχρι και την οικογένεια, την κοινωνία, τον έρωτα.

Σπλάχνο αυτής της νέας εποχής ήταν τόσο τα έργα του Νικόλα Άσιμου και της Κατερίνας Γώγου, όσο και οι ίδιοι οι άνθρωποι.


Όλη την παραπάνω ατμόσφαιρα έρχονται να την αναβιώσουν δύο παραστάσεις οι οποίες λαμβάνουν χώρα σε σκηνές της Αθήνας αυτές τις μέρες, μία για τη Γώγου, μία για τον Άσιμο. Προσοχή στο ρήμα "αναβιώνω"! Δεν πρόκειται απλώς για μια απόπειρα παρουσίασης ή αναπαράστασης έργων των δύο αυτών καλλιτεχνών. Στις παραστάσεις αυτές γίνεται μια συναισθηματική αναβίωση του αισθητικού, αξιακού και ηθικού περιεχομένου των έργων και της στάσης ζωής τους. Ένα σύντομο ταξίδι στο παρελθόν, το οποίο όμως έχει σαν προορισμό το παρόν και το μέλλον. Όχι με την έννοια της διδαχής του πως "πρέπει να είναι" η νεολαία, αλλά με την έννοια της έμπνευσης.

Έτσι λοιπόν, η προειδοποίηση της Γώγου "στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου, ε;", έρχεται να δέσει με το μελαγχολικά αισιόδοξο "Venceremos" (μτφ θα νικήσουμε) του Άσιμου.

Πρόκειται για δύο παραστάσεις, με σκηνοθεσία του Γιώργου Κορδέλα ο οποίος ήταν συνδεδεμένος προσωπικά τόσο με τον Άσιμο όσο και με τη Γώγου, με πλούσιο αρχείο φωτογραφιών και βίντεο το οποίο προβάλεται κατά τη διάρκεια της παράστασης. Κείμενα μπλέκονται με τα τραγούδια και διαμορφώνουν μιας μορφής μουσικοθεατρική παράσταση. Μια εκπληκτική Μυρτώ Αλικάκη και ένας συγκλονιστικός Λεωνίδας Κακούρης ενσαρκώνουν τη Γώγου και τον Άσιμο με έναν πολύ αντιπροσωπευτικό και μελετημένο τρόπο. Ειδικά στην περίπτωση του δεύτερου, η ομοιότητα της ενσάρκωσης με τον πραγματικό Άσιμο είναι σοκαριστική. Στον δε Άσιμο το ύφος είναι  σαρκαστικό, διαπεραστικά ειρωνικό, κωμικό και αριστοφανικό, ενώ στη Γώγου σκοτεινό, ποιητικό, καταραμένο και σκληρό, όπως αρμόζει και στους δύο.

Στην τρομαγμένη εποχή μας, που η σύγχρονη νοηματοδότηση και έμπνευση είναι περιορισμένες, τέτοιες παραστάσεις είναι επίκαιρες όσο ποτέ.

"...Είναι τώρα ν' αποκαταστήσουμε
του ηθικού δικαίου την υπέρτατη πράξη.
Να κάνουμε ποίημα τη Ζωή.
Και τη Ζωή πράξη.
Είναι ένα όνειρο που μπορώ μπορώ μπορώ
Σ' ΑΓΑΠΩ
και δεν με σταματάς, δεν ονειρεύομαι. Ζω.
Απλώνω τα χέρια
στον έρωτα, στην αλληλεγγύη
στην Ελευθερία...."

Δείτε εδώ: 

Νικόλας Άσιμος, "ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ", Κάθε Πέμπτη, στην Αρχιτεκτονική Live.

Κατερίνα Γώγου, "ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ". Κάθε Δευτέρα, στο Ρυθμός Stage. 





Κινητοποίηση αύριο (Παρασκευή) των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Δ.Σ. μετά από απόφαση του, σας ενημερώνει ότι την Παρασκευή 18 Οκτώβρη θα συμμετέχουμε στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Κλαυθμώνος ώρα 11,00΄ πμ, με παράσταση στο Υπουργείο Εσωτερικών και πορεία με κατάθεση ψηφίσματος στην Βουλή για τα ζητήματα αιχμής. Όλοι οι Σύλλογοι, σε συνεργασία με τα 15μελή αλλά και τους καθηγητές, θα κινητοποιηθούν σε επίπεδο περιφέρειας. Την οργάνωση έχουν αναλάβει τα δευτεροβάθμια όργανα ΑΣΓΜΕ με την Πανελλήνια Ένωση Γονέων Μουσικών & Καλλιτεχνικών Σχολείων και την συμμετοχή όλων των Μουσικών & Καλλιτεχνικών Σχολείων της Αθήνας. Συμπαρίσταται με 4ωρη στάση εργασίας η ΕΛΜΕ νότιας Αθήνας και οι Ενώσεις Γονέων Αλίμου & Παλ. Φαλήρου.

Διεκδικούμε 12χρονο δημόσιο Σχολείο με Μουσική και Καλλιτεχνική εκπαίδευση, κάλυψη όλων των κενών ωρών διδασκαλίας, οριστική και μόνιμη λύση για τις μεταφορές, δωρεάν ξενόγλωσσα και μουσικά βιβλία, θεσμοθέτηση αναλυτικών προγραμμάτων, εφαρμογή του Νόμου για πιστοποίηση μουσικής γνώσης, σίτιση και κατάλληλες κτιριακές υποδομές.

Την ίδια ήμερα και ώρα όλα τα Μουσικά & Καλλιτεχνικά Σχολεία θα διαμαρτυρηθούν στις κατά τόπους Περιφέρειες τους.

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων επιθυμεί την συμμετοχή όλων μας σε ακόμα μια προσπάθεια για την σωστή λειτουργία αλλά και εξέλιξη του σχολείου μας.

Επίσης για όσους το επιθυμούν μπορούν να μετακινηθούν με πούλμαν που θα αναχωρήσουν στις 10.30 πμ από το χώρο του σχολείου.

Tο Δ.Σ.
Σύλλογος Γονέων Μουσικού Σχολείου Αλίμου

11 Οκτ 2013

Συναυλία Μαθητών Μουσικών & Καλλιτεχνικών Σχολείων το Σάββατο 12/10 στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ

18.00: Οι μαθητές των Μουσικών Σχολείων Παλλήνης, Πειραιά, Αλίμου και του Καλλιτεχνικού Σχολείου Γέρακα, διοργανώνουν συναυλία στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, στην Αγ. Παρασκευή.  Οι μαθητές των Μουσικών Σχολείων  με τα συγκροτήματα τους, θα παρουσιάσουν ακούσματα από διάφορα είδη μουσικής αλλά και δρώμενα που έχει επιμεληθεί το Καλλιτεχνικό Σχολείο Γέρακα. Στόχος αυτής της εκδήλωσης είναι να αναδειχθεί το ουσιαστικό έργο και η αξία των σχολείων αυτών.
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ

23 Σεπ 2013

Προσλήψει μουσικών σε Δήμους της επαρχίας.


Δήμος Ιωαννιτών
Η Κοινωφελής Επιχείρηση Πολιτισμού, Περιβάλλοντος, Νεολαίας & Άθλησης Δήμου Ιωαννιτών προκηρύσσει την πρόσληψη εβδομήντα ενός (71) ατόμων – εκπαιδευτικό-καλλιτεχνικό προσωπικό – προς κάλυψη των αναγκών των εκπαιδευτικών τμημάτων της Κ.Ε.Π.Π.Ν.Α.Δ.Ι.
Οι θέσεις είναι οι εξής:
22 Καθηγητές μουσικής
11 Μουσικοί (Συμφωνική ορχήστρα)
4 Δάσκαλοι κλασικού και σύγχρονου χορού
3 Εικαστικοί εκπαιδευτικοί
30 Μουσικοί (Φιλαρμονική)
1 Μουσικοί (Τμήμα παραδοσιακών χορών)

Οι ενδιαφερόμενοι να υποβάλουν τα δικαιολογητικά εντός 10 ημερών στα γραφεία της Κοινωφελούς Επιχείρησης: Αγ. Μαρίνας 55, Ιωάννινα (τηλ:26510 83940).
Για να διαβάσετε την προκήρυξη, πατήστε εδώ.

Δήμος Πύδνας-Κολινδρού
Ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμος Πύδνας-Κολινδρού προκηρύσσει την πρόσληψη καλλιτεχνικού-διδακτικού προσωπικού στη Μουσική Σχολή Αιγινίου Δήμου Πύδνας - Κολινδρού και στις Φιλαρμονικές Σχολές, έξι (6) καθηγητών μουσικής, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ωρομίσθιας απασχόλησης, για την κάλυψη αναγκών της τρέχουσας χρονιάς 2013-2014, μέγιστης διάρκειας 8 μηνών.
Οι θέσεις είναι:
Διδάσκοντες κλασική κιθάρα (1)
Διδάσκοντες κλασικά και παραδοσιακά κρουστά (1)
Μουσικοί φιλαρμονικής σχολής (2)
Διδάσκοντες θεωρητική μουσική (1)
Διδάσκοντες πιάνο (1)
Οι αιτήσεις θα παραλαμβάνονται στη γραμματεία της Κοινωφελούς Επιχείρησης στον Κολινδρό κατά τις εργάσιμες ημέρες: Δευτέρα-Παρασκευή 09:00-14:00.
Οι ενδιαφερόμενοι θα υποβάλλουν την αίτηση και τα δικαιολογητικά μέχρι και τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013. Πληροφορίες στα τηλέφωνα -2353350222-2353350224-2353350304.
Για να διαβάσετε την προκήρυξη, πατήστε εδώ.

Δήμος Θέρμης
H ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΘΕΡΜΗΣ ανακοινώνει ότι θα προσλάβει καλλιτεχνικό – διδακτικό προσωπικό για την λειτουργία της Σχολής χορού της Δημοτικής Επιχείρησης κατά τη διδακτική περίοδο 2013–2014, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, συνολικού αριθμού δεκαπέντε (15) ατόμων καλλιτεχνικού-διδακτικού προσωπικού, για τις εξής κατά αριθμό ατόμων ειδικότητες.

Oι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν την ανακοίνωση πρόσληψης στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.culthermi.gr της Επιχείρησης ή να την παραλάβουν από τα γραφεία της Δ.Ε.Π.Π.Α.Θ. (Δ/νση: Καραολή-Δημητρίου & Καπετάν Χάψα, τηλ. 2310.463423) καθημερινά από 09.00 π.μ έως 14.00 μ.μ.
Η υποβολή των αιτήσεων και των δικαιολογητικών θα πραγματοποιηθεί μέσα σε προθεσμία δέκα (10) ημερολογιακών ημερών από την επομένη της δημοσίευσης της παρούσας σε δύο ημερήσιες εφημερίδες του Νομού Θεσσαλονίκης, στα γραφεία της Επιχείρησης καθημερινά από 9.00 π.μ έως 13.00 μ.μ.
Αιτήσεις από 23/9 έως 2/10/2013.
Για να διαβάσετε την προκήρυξη, πατήστε εδώ

Δήμος Νάουσας
Ο Δήμος Νάουσας ανακοινώνει την πρόσληψη για το Δημοτικό Ωδείο Νάουσας « Εστία Μουσών » καλλιτεχνικού, μουσικού προσωπικού με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου επί ωρομισθία, συνολικού αριθμού δέκα πέντε (15) ατόμων, για διάστημα έως 9 (εννέα) μήνες.


Οι υποψήφιοι καλούνται να συμπληρώσουν μια αίτηση δηλώνοντας ρητώς την ειδικότητά τους, τον κωδικό θέσης της προκήρυξης καθώς και όλα τα απαιτούμενα προσόντα τους όπως αναφέρονται ανωτέρω και στην ενότητα Απαραίτητα Δικαιολογητικά και να την καταθέσουν στο Γραφείο Πολιτισμού , οδός Δημαρχίας 30, 2ος όροφος Δημαρχείου Νάουσας, εντός προθεσμίας δέκα (10) ημερών, από την επομένη της δημοσίευσης της προκήρυξης, δηλαδή από 25 - 9 -2013 έως και 4 - 10 -2013, τις ώρες από 08:00 έως 14:00.

Για να διαβάσετε την προκήρυξη, πατήστε εδώ.

18 Σεπ 2013

Απόφαση της τμηματικής επιτροπής των φοιτητών του τμήματός Μουσικών Σπουδών, για το θάνατο του 34χρονου συναδέλδου μας μουσικού από μέλος της Χ.Α.



«Ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμή, σκοτώσαν οι φασίστες το γελαστό παιδί.»
Για τη δολοφονία του 34χρονου μουσικού Παύλου Φύσσα, από μέλος της Χ.Α.
 Χθες το βράδυ ξεψύχησε ο 34χρονος, συνάδελφός μας μουσικός, Παύλος Φύσσας, από μαχαιριά φασίστα, μέλους της Χρυσής Αυγής.

Ο Παύλος, ήταν δραστήριος σε όλα τα κινήματα της γενιάς του και ενεργός μουσικός στη ραπ σκηνή (με το ψευδόνυμο (Killah P)  με κοφτερό πολιτικό και αντιφασιστικό στίχο. Αυτό το προφίλ ανθρώπου είναι που ο φασισμός δεν ανέχεται. Και παντοτινός αρωγός του συστήματος, ο φασισμός «μαχαιρώνει» οτιδήποτε γνήσια αντισυστημικό. Άλλωστε, η οργανωμένη δολοφονική ενέργεια από νεο-ναζί της Χ.Α. στο Πέραμα, εναντίων μελών του ΚΚΕ, ήταν μόλις μερικές μέρες πριν.

Μπορεί το «τελειωτικό χτύπημα» να δώθηκε από χέρια μέλους της Χ.Α., δεν πρέπει όμως να λησμονούμε ότι ο ηθικός αυτουργός που ανέχεται και υποθάλπει τέτοιες φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές, είναι η ίδια η κυβέρνηση και η Τρόικα. Η μη καταδίκη της επίθεσης Χρυσαυγιτών εναντίων μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα τις προηγούμενες μέρες από την κυβέρνηση, καθώς και ο από κοινού εορτασμός στις γιορτές μίσους στο Μελιγαλά (γιορτές που μνημονεύουν το θάνατο των ελλήνων ταγματασφαλιτών, συνεργατών των Γερμανών που πολέμησαν πλάι τους εναντίων των ελλήνων) από τη Χ.Α. και τη Ν.Δ. είναι μόνο μερικά δείγματα γραφής.

Για εμάς, σε τέτοια περιστατικά δεν ταιριάζουν θρήνοι. Στίχοι βαθειά χαραγμένοι στο ιστορικό υποσυνείδητο του ελληνικού λαού δείχνουν το δρόμο.
«Απάντηση θα πάρουν, ενότητα και αγώνα.

Για να βρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί».

Ως φοιτητές του Τμήματος Μουσικών Σπουδών στηρίζουμε όλες τις κινητοποιήσεις του λαού μας, εργατικές και αντιφασιστικές. Για να πάρουμε πίσω τη ζωή που μας ανήκει και να ξαναβάλουμε τον φασισμό εκεί που του αξίζει, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Και τι καλύτερος οδηγός από τα προφητικά λόγια του Παύλου για τον ίδιο του τον Παύλο:
«Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μην κλάψω.
...
Κι όσοι μ' απείλησαν με πύρινα δεσμά, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μη φοβηθώ.»



Η απόφαση αυτή πάρθηκε με πλειοψηφία 6 στις 7 έδρες (3 ΕΑΑΚ και 3 ΠΚΣ). Η ΔΑΠ μουσικού αρνήθηκε να το συνυπογράψει, χωρίς καμία αιτιολόγηση.

17 Σεπ 2013

Ο συνθέτης Ι. Ξενάκης περιγράφει τη μουσική των διαδηλώσεων. ""Πρόκειται για ένα συμβάν ιδιαιτέρως έντονο και ωραίο στην αγριότητά του"



Μιας και ο Σεπτέμβρης διαφαίνεται κινηματικά θερμός, με τις διαδηλώσεις να χρωματίζουν την πόλη ακόμα και ηχητικά, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από ένα άρθρο του μεγάλου πρωτοποριακού (αντιστασιακού και μαρξιστή) Έλληνα συνθέτη, για τη "μουσική των διαδηλώσεων".

"Όλος ο κόσμος έχει παρατηρήσει τα ηχητικά φαινόμενα ενός μεγάλου πολιτικοποιημένου πλήθους δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Ο ανθρώπινος ποταμός απαγγέλλει ένα σύνθημα με ομόρφωνο ρυθμό. Έπειτα ένα άλλο σύνθημα ακούγεται από την κεφαλή της διαδήλωσης και μεταδίδεται ως την ουρά αντικαθιστώντας το πρώτο. Έτσι ένα κύμα μετάβασης ξεκινάει από την κεφαλή ως την ουρά. Η οχλοβοή γεμίζει την πόλη, η ανασταλτική δύναμη της φωνής και του ρυθμού είναι ύψιστη. Πρόκειται για ένα συμβάν ιδιαιτέρως έντονο και ωραίο στην αγριότητά του. Έπεται σημειώνεται η σύγκρουση των διαδηλωτών και του εχθρού. Ο άψογος ρυθμός του τελευταίου συνθήματος διασπάται σε ένα τεράστιο πλήθος από χαοτικές κραυγές που και αυτές διαδίδονται ως την ουρά. Ας φανταστούμε επιπλέον τις ριπές δεκάδων πολυβόλων και το συριγμό των σφαιρών που προσθέτουν τον τονισμό τους σε αυτή την ολοκληρωτική αταξία. Έπειτα, πολύ γρήγορα, το πλήθος διαλύεται και την ηχητική και οπτική κόλαση διαδέχεται μια εκρητική ηρεμία, γεμάτη απελπισία, θάνατο και σκόνη."

Από το άρθρο «Στοιχεία πιθανοτικών (στοχαστικών) μεθόδων μουσικής σύνθεσης» του Ι. Ξενάκη, το οποίο το αλιεύσαμε από το βιβλίο:
«ΙΑΝΝΗΣ ΞΕΝΆΚΗΣ
Κείμενα
Περί μουσικής και αρχιτεκτονικής»
Εκδόσεις: ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Επιλογή κειμένων – Μουσικολογική επιμέλεια: ΜΑΚΗΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Μετάφραση: ΤΙΝΑ ΠΛΥΤΑ