23 Νοε 2012

Μουσικά Σχολεία: Κλείνει ένας κύκλος;



Κάθε μέρα μετά από τις 25/9 (Α Φάση αναπληρωτών για μουσικά σχολεία) , όλοι  εκείνοι που  διεκδικούν μια θέση κοιτάζουν στο  internet εναγωνίως και ελπίζουν  ότι θα τους καλέσουν...Ήταν χίμαιρα άραγε τα όνειρα που έκαναν όλα αυτά τα χρόνια; Ήταν ένα τίποτα;

Τι μερίδιο μπορεί να έχει το κράτος σε αυτό; Για να αναλογιστούμε λίγο ….


Μα με τους εκάστοτε νόμους τους  γέμισαν τον κόσμο  ελπίδες να χαράξουν  σχέδια για το πως θα πορευτούν επαγγελματικά. Είτε με το 24μηνο, είτε και κυρίως με το 30μηνο κορόιδεψαν  τον κόσμο και τον έκαναν να έχει αυταπάτες ότι κάποια στιγμή, μετά απο κόπους χιλιόμετρα και αγώνες, αγωνίες –μέχρι και σήμερα- για τα αν θα δουλέψουν , ότι κάποια στιγμή θα διοριστoύν και θα κατασταλλάξουν κάπου με την οικογένειά τους. Ποιός θα περίμενε ότι τελικά θα εκμηδενίζονταν για άλλη μια φορά. …

Έπειτα έρχεται η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι και αρχίζουν να επιτίθενται στα Μουσικά  Σχολεία τεχνηέντως, μεθοδικά και ασταμάτητα προσπαθώντας με κάθε τρόπο να τα κλείσουν και να στερήσουν  από την παιδεία τέτοιες κοιτίδες πολιτισμού. Αψηφούν τα κρουστά , τα πνευστά και τόσα άλλα όργανα λες και τα παιδιά που τα έχουν επιλέξει είναι παιδιά ενος κατώτερου Θεού...Πρώτα έρχεται η σίτιση, μετά η μεταφορά, τώρα οι καθηγητές ! Το επόμενο βήμα είναι το κλείσιμο;
Oχι βέβαια ότι το υπόλοιπο μέρος  ης ελληνικής παιδείας δουλεύει ρολόι…Συγνώμη παιδιά αλλά άν αυτό δεν είναι εγκληματικό τότε τι είναι; Δηλαδή ζούμε σε ένα κράτος που εκτός από το ότι μας έχει πιεί το αίμα  με φόρους , χαράτσια κ.α. μας αναγκάζει να μείνουμε και άνεργοι;. Δεν τους ενδιαφέρει  η αγωνία μας! Δεν τους ενδιαφέρουν τα παιδιά που περιμένουν τους καθηγητές τους, δεν τους ενδιαφέρουν οι χαμένες διδακτικές ώρες.. Πόσο σωστό και πρέπον είναι να υπολειτουργεί  η παιδεία μας;

Κλείνοντας να πω ότι δεν ήθελα να κουράσω κανέναν... παράπονα και σκέψεις εξέφρασα.. γιατί έχω  εκμηδενιστεί και εγώ όπως πολλοί άλλοι συνάδερφοι που περιμένουν και αυτοί με αγωνία τις επόμενες πιστώσεις.. τα επόμενα ένσημα...την επόμενη προϋπηρεσία.. ή μήπως και μπει ψωμί στο τραπέζι των Χριστουγέννων μια που ο ΟΑΕΔ έγινε εξάμηνη μόνο υποχρέωση του κράτους!

Η ευχή μου  για το νέο έτος θα είναι να έχουμε την υγεία μας πάνω από όλα , μια δουλεία όπως το δικαιούμαστε...και να πάψουμε να είμαστε παθητικοί ...με κάποιο τρόπο... 

Ένας ακόμη άνεργος εκπαιδευτικός